kirol hau1.500 eta 4.500 kiloko harria bi idiren artean garraiatzean datza.Bi idi horiek zuzentzen dituena idi
-probalaria da.
Historia pixka bat:
Idi-demaren jatorria aspaldikoa da. Gaur egun, baserritarrek aplikazio anitzeko motokultoreak darabiltzate, euskal orografia aldapatsuan lan egiteko egokiak. Baina oraintsu arte ez da horrela izan. Euskal baserritarrek lurra lantzeko behi-azienden trakzio indarra erabili izan dute beti eta ez zaldiak edo mandoak, Gaztelan bezala. Gaur egun esan daiteke idiaren betiko erabilera galdu egin dela mekanizazioaren ondorioz.
Aurreko mendean esku pilotarekin batera eta sega probarekin batera izan zen ikuskizunetako garrantzitsuena.
Proba:
Denbora jakin batean plaza batean ahalik eta joan etorri gehiago egitean datza.Ordu erdi inguru gutxi gora behera.Behin plazan eta ordua iritsitakoan, epaile eskudunak txanden zozketa egiten du. Lehena izatea kaltegarritzat jotzen da, ez baitago beste arerioen lanaren erreferentziarik. Baina beti ez da hobea izaten azken tokian aritzea, aurrekoek marka handia egiten badute, horrek etsipena eragin dezake eta. Irteera-agindua txistua joz ematen da.
